وقتی که محل تولدت فرق کند به همان اندازه سهم تو ازشادی و زیبایی در زندگی نیز فرق خواهد کرد.یکی از بزرگترین رموز زندگی شاد زیستن است. نه گریه و زاری کردن .آینده در بازجستن اصل و سرشت ماست . اصل ما از خداوند است .زمانیکه خدا انسان را آفرید از آفرینش انسان شادمان گردید ، بنابراین زمانیکه میخواهیم با او در ارتباط باشیم باید در شادی باشیم.
در اسلام گفته می شود هر چقدر در ، خواسته ات از خدا تضرع و زاری نمایی ، خداوند بیشتر به تو توجه نشان می دهد.به همین دلیل تمام مناجاتهای مسلمانان با گریه وشیون می باشدو هرگونه شادی در آن حرام است.من هر وقت به قرآن گوش میدادم تمام بدنم می لرزید و یاد قبر و مرگ می افتادم و ناخودآگاه ترسی عجیب تمام وجودم را در بر میگیرفت.نمیدانم چرا مسلمانان کلام خدایشان را با سوز و گداز و اشک می خوانند وبا صدای بلند از بلندگوی مساجد فریاد می زنند (بشتابید به سوی ما...). هر کدام از ما شاید بارها قرآن را شنیده وحتی آنرا خوانده باشیم ولی در ناراحتی، درعزاداری .حتی مولودی های مسلمانان در ابتدا با روضه وگریه شروع می شود. اما چرا؟؟
آیا این شیطان نیست که همواره میخواهد ما انسانها در غم وترس زندگی کنیم و ازخدای خود دور باشیم و امیدمان به کسی باشد که مرده است؟ بارها به ما گفته شده است که تحقیق کنید وتصمیم درست بگیرید.من هم همین کار را کردم ، وامروز شکر میکنم که در مسیری از زندگی قرار گرفتم که بتوانم درست انتخاب کنم.من هیچ خدایی را از کسی به ارث نبردم، من آزادم .
خدای من زنده ، بخشنده ودلسوز است و همانند پدری مهربان نگهدار من میباشد.من به این نتیجه رسیدم وقتی خدا زنده است چه دلیلی برای ناراحتی وجود دارد؟
کلام خداوند زنده این است(در خداوند دائما شاد باشید و باز می گویم که شاد باشید.) فلیپیان : 4-4
برادر و خواهر مسلمانم ، خداوند همیشه تو را در شادی میخواهد و دوست دارد تو همیشه لبخند بزنی و شاد باشی وچقدر زیباست لبخند تو با تمام وجود.
در اسلام گفته می شود هر چقدر در ، خواسته ات از خدا تضرع و زاری نمایی ، خداوند بیشتر به تو توجه نشان می دهد.به همین دلیل تمام مناجاتهای مسلمانان با گریه وشیون می باشدو هرگونه شادی در آن حرام است.من هر وقت به قرآن گوش میدادم تمام بدنم می لرزید و یاد قبر و مرگ می افتادم و ناخودآگاه ترسی عجیب تمام وجودم را در بر میگیرفت.نمیدانم چرا مسلمانان کلام خدایشان را با سوز و گداز و اشک می خوانند وبا صدای بلند از بلندگوی مساجد فریاد می زنند (بشتابید به سوی ما...). هر کدام از ما شاید بارها قرآن را شنیده وحتی آنرا خوانده باشیم ولی در ناراحتی، درعزاداری .حتی مولودی های مسلمانان در ابتدا با روضه وگریه شروع می شود. اما چرا؟؟
آیا این شیطان نیست که همواره میخواهد ما انسانها در غم وترس زندگی کنیم و ازخدای خود دور باشیم و امیدمان به کسی باشد که مرده است؟ بارها به ما گفته شده است که تحقیق کنید وتصمیم درست بگیرید.من هم همین کار را کردم ، وامروز شکر میکنم که در مسیری از زندگی قرار گرفتم که بتوانم درست انتخاب کنم.من هیچ خدایی را از کسی به ارث نبردم، من آزادم .
خدای من زنده ، بخشنده ودلسوز است و همانند پدری مهربان نگهدار من میباشد.من به این نتیجه رسیدم وقتی خدا زنده است چه دلیلی برای ناراحتی وجود دارد؟
کلام خداوند زنده این است(در خداوند دائما شاد باشید و باز می گویم که شاد باشید.) فلیپیان : 4-4
برادر و خواهر مسلمانم ، خداوند همیشه تو را در شادی میخواهد و دوست دارد تو همیشه لبخند بزنی و شاد باشی وچقدر زیباست لبخند تو با تمام وجود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر