با ادامۀ مبحث قبلی باید گفت که عیسی مسیح با کامل نمودن شریعت، راۀ دشوار تری را برای مسیحیان به جا گذاشت تا ایمانداران با تحمل سختی ها و رنج ها موفق به ادارۀ نفس شوند و خود را برای رسیدن به ملکوت آسمانی آماده بسازند.
عیسی مسیح از ما میخواهد که اول از همه چشمان دل خود و یا به عبارت دیگر چشم روحانی خود را از گناه کردن نگهداری کنیم و از خواهشات نفسانی خود جلوگیری و چشم پوشی نمانیم و میفرماید: چراغ بدن چشم است ، اگر چشم تو سالم باشد ، تمام وجودت روشن است. اما اگر چشم تو سالم نباشد تمام وجودت در تاریکی خواهد بود ، پس اگر آن نوری که در تو است ، ظلمت باشد، آن چه ظلمت بزرگی خواهد بود ( متی 6 : 22 – 23 ) و اگر چشمت تو را منحرف سازد آن را بکش، زیرا بهتر است که با یک چشم وارد پادشاهی خدا شوی از اینکه با هر دو چشم به جهنم بیفتی ( مرقس 9 : 47 ).
البته نگاه داشتن چشمان روحانی و جسمانی از گناه، کاری است بسا دشوار، خواهان ایمان قوی و دعای متواتر به درگاۀ خداوند میباشد، تا چشمان ما را از گناه نگهدارد و اگر کسی بتواند چشمان خود را از گناه کردن اداره کند بدون شک میتواند جسم خود را نیز از گناه کنترول نماید.
در اینجا به نکتۀ دیگری بر میخوریم که اگر تمام احکام و فرامین خدا را بدون کم و کاست اطاعت و عمل نمانیم ولی دل ما پر از شهوت باشد و چشمان خود را نتوانیم از شهوت نگهداریم، باز هم هیچ هستیم . پس باید با دعا از خداوند درخواست نمانیم تا روح القدس را در ما ساکن سازد تا با قدرت روح القدس در مقابل خواهشات نفسانی خود مبارزه نموده بر آنها غلبه کنیم و نگذاریم هیچ یک از اعضای بدن ما مرتکب گناه گردد و مهمتر از همه قلب ما میباشد که جایگاۀ عیسی مسیح است.
پس باید آنرا از هر گونه شهوت و خواست های دنیوی و جسمانی پاک بسازیم و آیا لازم است به خود اجازه بدهیم تا عیسی مسیح را در جایی ناپاک دعوت کنیم و یا روح القدس را در آن جا بدهیم ؟ یا چگونه امکان دارد که روح القدس و شهوات نفسانی یکجا در قلب ما جا بگیرند؟ پس انتخاب با ما و شما است که کدام یکی از این دو را در قلب خود جا بدهیم و کدام یکی را بیرون برانیم؟
خداوندا ! چشمان قلبم را بگشا ! آمین
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر