کلمۀ فیض در لغت نامۀ فارسی به معنای پر شدن و بسیار شدن از چیزی می باشد. قریب به 167 بار از کلمۀ فیض در کتاب مقدس نام برده شده است . 38 بار در عهد قدیم ، 129 بار در عهد جدید .
البته آن تعدادی که در نوشته های عهد عتیق بکار برده شده، کمی با آن مفهومی که در عهد جدید به چشم می خورد متفاوت است. در عهد عتیق کلمۀ عبری فیض به مفهوم مورد علاقه بودن، زیبایی، برتری، مورد پسند شدن و یا فراوانی بکار برده شده است. در حقیقت میتوانیم بگوییم، آنچه که در عهد عتیق در خصوص فیض قید شده، با آن معنا و مفهومی که پولس رسول از آن در مکتوبات خود بکار برده است، بسیار متفاوت هستند.
پولس رسول مفهوم حقیقی فیض را به گونه ایی ریشه ای و عمیق در هدایت روح القدس در تولد، زندگی، و مرگ و قیام عیسای مسیح، درک کرده است.
به همین دلیل از این 129 بار قید شده در نوشته های عهد جدید، 93 بار آن را پولس رسول در نامه های خود به دوستان و کلیساها بکار برده است! در واقع میتوان به جرات "پولس " را که روزی ، از مخالفان مسیح بود و مسیحیان اولیه را آزار و شکنجه میداد ولی بعدها ایمان آورد ،بعد از خود عیسای مسیح ،اولین نفر و برگزیده ترین فردی دانست که توانست معنا و مفهوم فیض خدا را به درستی و رسایی هرچه تمامتر به تصویر بکشد و آن را به دیگران منتقل سازد واز دیگران بخواهد تا با آن زندگی کنند؛ تا اینکه نهایتا خود روزی سرش را با افتخار و سربلندی حوالی سالهای 70 بعد از میلاد به جلادان نرون امپراطور روم بسپارد و به آرزوی دیرینۀ خود برسد که روزی گفته بود :" اما ادامۀ زندگی برای من آنقدر ارزش ندارد که نگران جان خود باشم. تنها آرزوی من این است که ماموریت خود را انجام دهم و خدمتی را که عیسی خداوند به من سپرده یعنی اعلام مژدۀ فیض خدا به پایان رسانم." (از نامۀ اعمال رسولان 20 : 24 )
فیض خدا، یک هدیه است نه یک پاداش . هنگامیکه نجات را از راه ایمان به عیسی مسیح دریافت کردید آن را نیز کسب می کنید .شناخت فیض ، شناخت قلب مسیحیت است.
اگر امروز یک مسیحی از عبارت فیض چیزی سر در نیاورد و با آن زیاد آشنا نباشد، براستی باید در ایمان خود تجدید نظر کند و عمیقاً یکبار دیگر به پایه و اساس ایمان خود به مسیح بیندیشد.چرا که درک عمیق فیض خداوند در ایمان ما به مسیح، مانند درک عمیق کار قلب است در بدن انسان؛چرا که حیات و زیستن او تنها به چند دقیقه کار نکردن همین عضو کوچک گوشتی وابسته است !و اگر یک مسیحی تعریف درستی از این عبارت ساده نداشته باشد، قلب ایمان او در خطر مرگ خواهد بود!!پس بی دلیل نیست وقتی می بینیم ،پولس چگونه تلاش دارد تا به ایمانداران این را بفهماند که در واقع خدا در مسیح چه هدیۀ بزرگی را از فیض خود نصیب دنیا کرده است ،او می نویسد که : " بوسیلۀ ایمان به مسیح ما وارد فیض الهی شده ایم ." ( رومیان 5 : 2 ) لطفاً به کلمۀ " وارد " در این آیه دقت کنید.پولس رسول سعی دارد تا به ما بگوید که :1- " فیضی " وجود دارد که الهی میباشد.2- این فیض قبل از اینکه(پیدایش 1: 1 ) آغاز گردد ،وجود داشته است! جزء ذات الهی خدا بوده ، نه همراه آدمی خلق شد و نه همراه او گردید!بلکه خلق هستی و آدمی خود" فیض " خدا بود!
ورود و نشانۀ این فیض را در زندگی آدمی ما ، درست زمانی میبینیم که خداوند بدلیل گناه و شرارت انسان ،تصمیم به نابودی دنیا و تمامی هر آنچه که در آن بود، می گیرد. اما کلام به ما می گوید که تنها یک نفر بر روی زمین، نظر خداوند را به خود جلب نمود.:" اما نوح در نظر خداوند التفات یافت." ( پیدایش 6 : 8 ) چرا نوح مورد التفات خدا قرار گرفت؟کلام میگوید :" نوح مردی عادل بود و در حضور خداوند کامل و نوح با خدا راه میرفت." (پیدایش 6 : 9 ) فیض خدا شامل نوح میگردد زیرا کلام میگوید او مردی عادل بود و با خدا راه میرفت . شاید تعجب کنیم که چرا فقط نوح مورد التفات خدا قرار میگیرد؟ اما بلافاصله کلام ، به دلیل این توجه اشاره می کند . میگوید:" او با خدا راه میرفت "،یعنی به خدا ایمان داشت که با او راه میرفت ! پس ارتباطی زنده و مستقیم بین ایمان داشتن ما و فیض خدا وجود دارد.
کلمه التفات ،در واقع همان عبارت فیض است. اما کلام نمی گوید که نوح وارد فیض الهی شد!در عوض میگوید :" در نظر خدا التفات یافت " و یا " فیض خدا شامل حال او شد." یعنی فیض الهی از ازل وجود داشت و شامل حال او گشت ،بدین ترتیب فیض الهی (عیسای مسیح ) از ابتدا بود اما ما وارد آن نشده بودیم تا اینکه به مسیح ایمان آوردیم . سپس تمامی جهان مشمول این فیض گردید ،البته اگر آنها نیزعیسای مسیح را بعنوان تنها نجات دهندۀ خود بپذیرند.
اگرافراد دیگر نیز میخواهند که این فیض را دریافت کنند و وارد آن شوند ( نه بیرون آن ،با نمازها و روزه ها و نذرها !نه اطراف آن را طواف کنند ،با زیارت ها!نه سرشان را به دیوارهای بیرون آن بزنند!) بلکه باید وارد این فیض شوند یعنی باید تنها و تنها به عیسای مسیح که تماما نشان دهندۀ کامل فیض خداست ایمان بیاورند و بس.
در واقع پولس رسول ،قصد داشت تا این نکته را کاملا برای همۀ ایمانداران جا بیاندازد که :اگر ما امروز وارد فیض الهی شده ایم تنها دلیلش این است که به مسیح ایمان داریم.برخلاف این جمله این است که :اگر ما خود را وارد فیض خدا نمی بینیم از اینرو ست که به مسیح ایمان نداریم.
به جمله های پولس در این باب دقت کنید:
-" خدا بوسیلۀ مسیح بما فیض عطا فرمود." ( رومیان 1: 5 )
-" اما با فیض خدا همه بوساطت عیسی مسیح که آنان را آزاد میسازد ،بطور رایگان نیک محسوب میشوند." ( رومیان 2 :24 )
-" همیشه خدا را بخاطر آن فیضی که او در مسیح عیسی به شما عطا فرموده است شکر میکنم."( اول قرنتیان 1 : 4 )
-" تا خدا را برای فیض پر شکوه او که رایگان در پسر عزیز خود به ما بخشیده است سپاس گوئیم."( افسسیان 1 : 6 )
-" زیرا بسبب فیض خداست که شما از راه ایمان ( ایمان به مسیح)نجات یافته اید و این کار شما نیست بلکه بخشش خداست."
( افسسیان 2 : 8 )
-" خدا ما را نجات داد و به یک زندگی مقدس دعوت کرد و این ،در اثر اعمال ما نبود ،بلکه بر طبق نقشۀ خود خدا و فیضی است که او از ازل در شخص مسیح عیسی به ما عطا فرمود." ( دوم تیمو تائوس 1 : 9 )
پس ما در ایمان آوردن به عیسای مسیح فیض خداوند را می بینیم و با آن زندگی میکنیم، آن هم نه بدلیل خواسته و عمل مذهبی و دینی و انجام شریعت ،چه دیروز چه امروز و یا چه فردا بلکه تنها بدلیل فیض خود خدا و بس!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر