«بیماری زندانیان و بی‌تفاوتی مقامات قضایی» درجمهوری اسلامی ایران، یکی از نگرانی‌های مهم خانواده‌های زندانیان و فعالان حقوق بشر شمرده می‌شود.
بنا بر گزارش محبت نیوز و به نقل از سحام نیوز وضعیت زندانیان به ویژه زندانیان عقیدتی و سیاسی در ایران بسیار نامطلوب بوده و مسوولین مربوطه کوچکترین توجهی به این امر نمی کنند.
این در حالی است که ایران از سال ١۹۷۶، عضو میثاق بین‌المللى حقوق اقتصادی – اجتماعی و فرهنگی می باشد وبر اساس مفاد بند ۶٢ تصویب شده توسط شورای مربوطه دراین میثاق "هر یک از اعضا درخصوص رفتار با مجرمان بیمار، باید مواردی را رعایت کنند از جمله، خدمات پزشکی زندان‌ها باید درصدد تشخیص و درمان هربیماری یا نقص جسمی یا روانی باشند که ممکن است مانع از بازپروری زندانی شوند. کلیه خدمات ضروری دارویی، جراحی و مربوط به روان‌پزشکی باید برای انجام این هدف فراهم شود.
با توجه به اعتراض ها و نگرانی خانواده زندانیان و فعالان حقوق بشری، شیوه های برخورد مقامات مسوول زندان های ایران و همچنین مسولین قضایی با بیماران زندانی نه تنها در حد و حدود استانداردهای تعریف شده نیست بلکه از شرایط حداقل نیز برخوردار نمی باشد.
در این خصوص علاوه بر شکنجه های اعمال شده بر زندانیان نحوه دسترسی به دارو و امکانات پزشکی نیز از جمله ابزارهای دیگر اعمال فشار بر زندانیان شده است که این گونه برخوردها، برخلاف قوانین داخلی و بین‌المللی است.
بنا به همین گزارش که در موسسه خبری سحام نیوز نیز منتشر شده است درحالیکه بهداری زندان فاقد امکانات اولیه است و از لحاظ پزشکی در پایین‌ترین سطح قرار دارد؛ اندک موارد انتقال زندانیان بیمار به مراکز درمانی خارج از زندان، با توهین و تحقیر همراه است و درمواردی با بازگشت به زندان پیش از اتمام و تکمیل دوره درمان، انجام می شود. همچنین
عدم تعهد سازمان زندان‌ها به پرداخت هزینه‌های بیمارستان، تحمیل هزینه اقامت و خوراک ماموران همراه، نیز بخشی از مشکلات زندانیان بی بضاعت است که حتی موجب انصراف آنها از پیگیری اعزام به مراکز درمانی می‌شود.
علاوه بر این موارد، می توان بازرسی‌های توهین آمیز درهنگام اعزام و بازگشت به زندان، زنجیرشدن به تخت بیمارستان حتی درحین بی‌هوشی و اصرار به استفاده از لباس زندان، در محوط درمانی را نیز افزود.
بنا بر گزارش سحام نیوز، طبق آخرین تحقیقات یک کمپین فعال درامر«حقوق انسانی»، تنها در زندان رجایی‌شهر، ۲۶ زندانی (نوزده تن بالای ۵۰ سال) درانتظار مجوزقضایی برای پیگیری بیماری و مشکلات جسمانی خود، در وضعیت حاد قرار دارند.
همچنین در گزارش یاد شده از وضعیت وخیم زندانی عقیدتی، کشیش سعید عابدینی، ۳۴ ساله، که از بیماری عفونت مجاری ادراری و کلیه رنج می برد نام برده شده است.
سعید عابدینی، کشیش ایرانی-امریکایی روز چهارم مهرماه سال ۱۳۹۱ در جریان سفری به ایران که با هدف دیدار با خانواده‌اش و نیز پیگیری تاسیس یک پرورشگاه انجام شده بود، از سوی ماموران امنیتی جمهوری اسلامی بازداشت و به هشت سال حبس محکوم شد وی هم اکنون در زندان رجائی شهر کرج در شرایطی نامساعد دوران محکومیتش را سپری میکند.
پیشترنغمه عابدینی همسر این کشیش در بند در خصوص وضع نامساعد جسمانی او گفت:" سعید از نظر جسمی وضعیت خوبی ندارد. وضعیت داخلی اش از همان روزهای اول که در بازجویی ها خیلی به او ضربه وارد کرده بودند خوب نبودو دچار خونریزی داخلی شده بود که رسیدگی نکردند و فقط دارو برای درد یعنی مسکن می دادند. این مشکل شدیدتر شده و مدام بالا می آورد و خیلی اذیت می شود پزشک خود زندان و همین طور پزشک بیرون گفته اند که باید جراحی شود، اما تاکنون پی گیری ها برای این مساله به جایی نرسیده است ".
رفتار با زندانیان در زندان‌های جمهوری اسلامی ایران، گواهی است برصحت بخشی از نگرانی‌های مجامع بین‌المللی حقوق بشری نسبت به وضعیت حقوق بشر درایران که با رها و بارها در گزارش های حقوق بشری مورد اعتراض این نها دها واقع شده است.
ازجمله ابراز نگرانی شدید از: «نقض حقوق افراد بازداشت شده، شرایط بد زندان‌ها، ممانعت از دسترسی به درمان پزشکی کافی و خطر مرگ برای زندانیان ناشی از شکنجه، تجاوز و دیگر انواع خشونت جنسی بازداشت شدگان، تکنیک‌های خشن بازجویی» که درجریان تصویب قطعنامه حقوق بشر برای این کشور به آن اشاره شده بود. این قطعنامه درتاریخ سه شنبه ۲۷ آبان ۱۳۹۳، با ۷۸ رای موافق، ۳۵ رای مخالف و۶۹ رای ممتنع، در شورای حقوق بشر سازمان ملل، به تصویب رسیده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر