این روزها خبرهای ناراحت کننده ای از کشتار سگ ها در شیراز به گوش می رسد اینکه عده ای در ازای دریافت مبلغی ناچیز اقدام به کشتن این حیوانات با آمپول و اسید می کنند جای بس تاسف دارد ولازم است بدانید که ایرانی ها چرا از سگ متنفر شدند
سگ، به عنوان نگهبان گله و خانه، در ایران باستان، از ارج و قربی زیاد برخوردار بود. خانه‌ای که یک یا چند سگ داشت، از دستبرد غیر، مصون می‌ماند. به این دلیل، صاحبان باغ ، گله ، خانه و مزرعه، هرکدام یک یا چند سگ داشتند. شکم آن‌ها را هم آنقدر سیر نگه می‌داشتند که با دیدن تکه گوشت و استخوانی، وظیفه پاسداری و نگهبانی را فراموش نکنند و به دزد راه ندهند
هنگامی که سواران عرب خاک ایران را زیر سم اسب های خود گرفتند، این سگ‌ها، در دفاع از مال و منال صاحبان ایرانی خود، نقشی تاریخی ایفا کردند. آن‌ها، با شنیدن صدای سم ستوران عرب، شروع کردند به واق واق کردن به سوی اسب‌ها.
اسب‌ها هم، رم کردند و سواران خود را بر زمین کوفتند و آن‌ها کشته یا اسیر شدند. عمر، خلیفه دوم، که فرمان فتح امپراتوری رو به زوال ساسانی را صادر کرده بود، وقتی این خبر را شنید، سگ را نجس اعلام کرد و به لشگریان خود دستور داد به هرجا می‌تازند، اول سگ‌ها را سر به نیست کنند، زیرا غیرت آنان برای دفاع از ملک خویش، بیشتر از صاحبانشان بود.
از آن تاریخ به بعد، سگ نجس شد. حال اگر پس از روزنامه‌ها و تارنماها و ماهواره‌ها، سگ‌ها هم در ایران سانسور شدند، می‌دانید دلیلش چیست: دشمنی سگ‌ها و رداپوشان در ایران سابقه‌ای تاریخی دارد.
از آنجایی که ما عادت به خواندن تاریخ کشور خود نداریم هیچ دلیلی برای تنفر یا علاقه از چیزی هم نداریم .اگراز کسانیکه دست به این عمل غیر انسانی می زنند سوال کنید چه توجیهی برای کار خود دارند مطمین باشید جواب نخواهید شنید چون عادت به تقلید کورکورانه دارند از تصوری که می گوید سگ نجس است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر