الوهیت خود را ثابت نمود." من قیامت و حیات هستم." ( یوحنا ۱۱ : ۲۵ )
دلیل تولد مسیح، قربانی شدن او بر صلیب برای پرداخت کفارۀ گناهان ما بوده است و دلیل دیگری ندارد و عیسای مسیح بارها و بارها این را تکرار کرد. آنها که گوشهای باز دارند بشنوند! اگر او پاک کنندۀ ابدی گناهان ما می باشد؛ اگر او تنها آمرزندۀ گناهان ما می باشد؛ اگر او تنها رسانندۀ ما به حیات ابدی می باشد؛ اگر او تنها صلح دهندۀ بین ما و خدا می باشد؛ پس او می بایست خدا باشد. زیرا انجام این غیرممکن‌ها از راه شریعت میسر نیست. او می بایست خدا باشد؛ خدایی در غالب جسم. جسمی که باید با قدرت خدایی خود، تمام این غیرممکن‌ها را برایمان انجام می داد و تکمیل می نمود. پس با همان قدرت خدایی از مرگ قیام نمود و تمام آن غیرممکن‌ها را ممکن کرد و مهر تایید بر آنها زد. خود او می گوید:" زیرا همانطور که پدر مردگان را زنده می کند و به آنها حیات می بخشد، پسر هم هر که را بخواهد زنده می کند... زیرا همانطور که پدر منشاء حیات است، به پسر هم این قدرت را بخشیده تا منشاء حیات باشد". ( یوحنا ۵ :۲۱ و ۲۶ )
او ما را تماما به زیستن در حیاتی نو و تازه هدایت نمود. "با او دفن شدیم تا آنکه به همین قسمی که مسیح به جلال پدر از مردگان برخاست ما نیز در تازگی حیات رفتار نمائیم". ( رومیان ۶ : ۴ )
قیام مسیح یک حقیقت ذاتی از یک رویداد فیزیکی می باشد.( بعضی‌ها قیام مسیح را تمثیل و روحانی می دانند. قیام مسیح هم در روح بود و هم در جسم ) یک مسیحی از قیام مسیح از مرگ که نقشۀ خدا بود ،استفاده نموده و با ایمان به آن،
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر