نوشته شده توسط:ندا عطایی
زبان هر چند عضوی نرم و کوچک در بدن است ولی مهار کردن آن سختتر از دیگر اعضا می باشد. ما با زبان خود خدا را ستایش می کنیم و پدر را متبارک می خوانیم ولی
با همین زبان به انسانهایی که شبیه خدا
آفریده شده اند لعنت می فرستیم.
ممکن است هر کدام از ما روزانه خواسته یا
ناخواسته، کلماتی را بر زبان بیاوریم بدون اینکه از اثرات آن بر زندگی خود و
اطرافیانمان آگاه باشیم .این کلمات ممکن است بیان گردند ،نوشته شوند یا دردرون خود
ما ادا گردند.
اینکه کلمات تا چه اندازه می توانند سازنده یا تخریب گر باشند در
کتاب امثال به آنان بسیار اشاره شده است .( امثال15: 4/ امثال11: 9/ امثال12: 18/
امثال18: 21)
در (پیدایش1: 3) می خوانیم که "خداوند فرمود روشنایی بشود وشد." و
در( پیدایش1: 9-10) خدا فرمود:" آبهای زیر آسمان یکجا جمع شوند تا خشکی پدید
آید و چنین شد." این آیه ها نشان دهنده اقتدار در کلام خداست که خداوند
" گفت وشد"
در ادامه (پیدایش1: 26 ) می خوانیم " سرانجام خدا فرمود، انسان را شبیه
خود بسازیم، تا برحیوانات زمین و ماهیان دریا و پرندگان آسمان فرمانروایی
کند."
هنگامیکه این آیه ها کنار هم قرار می گیرند پی به عظمت خود بعنوان
یکی از آفریده های خداوند و توانایی که به ما داده می بریم . از آنجاییکه ما شکل
خدا هستیم این عطیه و برکت را نیز داریم که با کلمات چیزی یا کسی را برکت دهیم یا
لعنت نماییم. هر کدام از داستانهای کتاب مقدسمی تواند درس و تجربه ای زیبا برای ما داشته باشد و ما با خواندن هر کدام از آنها پی به قدرت کلام خود خواهیم برد.
در عهد عتیق اولین جایی که راجع به ایلیا صحبت می شود در کتاب اول پادشاهان است. تا این قسمت کتاب هیچ توضیحی راجع به او داده نشده بود که ایلیا که بود، از
کجا آمده بود و کجا زندگی می کرد. ایلیا نبی بود که به صورت یک انسان عادی نزد
پادشاه اسرائیل می رود و می گوید:" به همان خدایی که خدمتش می کنم قسم که تا
چند سال شبنم و باران بر زمین نخواهد آمد مگر اینکه من درخواست کنم."(اول
پادشاهان17: 1) و در( باب18: 1-2 ) می خوانیم با کلامی که از دهان ایلیا بیرون آمد
سه سال خشکسالی آن سرزمین را فرا گرفت. با خواندن این بخشهای کلام مقدس متوجه می شویم که
فقط کلام خدا قدرت ندارد بلکه هر انسانی که با کلام خدا زندگی کند این اقتداررا پیدا میکند.
در عهد جدید زمانیکه عیسی در (مرقس4: 39) به دریای طوفانی دستور می دهد"
آرام شو" در ساعت باد از وزیدن می ایستد. خداوند با یک کلمه گفت نه ناله کرد
و نه بر سر کوبید، او با قدرت کلام دستور به آرام بودن داد . خداوند این قدرت را
به ما فرزندان خود نیز داده است. در( اعمال رسولان13: 9-11 ) می بینیم که پولس
دستور به کورشدن الیما ی جادوگر داد و همان لحظه آن اتفاق افتاد. گاهی ما با زبان
خود بر خود لعنت می فرستیم همانند پطروس که در حیاط خانه کاهن اعظم سه بار عیسی را
انکار کرد و با دهان خود بر خودش لعنت فرستاد(متی26: 73) او به خاطر ترس و وحشت سه
بار عیسی را انکار کرد ولی برای شیطان تفاوتی نداشت به چه دلیلی این کلام بر زبان او جاری شد و همان لحظه پطروس افتخار شاگردی
عیسی را از دست داد ولی از آنجاییکه خدای ما خداوند بخشش و محبت است عیسی مسیح قبل از
رفتن به نزد خدای پدر سه بار از پطروس پرسید که "آیا مرا دوست داری؟"
پطروس هر سه بار جواب داد "بله خداوندم" (یوحنا21: 15) او با هریک بار
تایید یکی از لعنتهایی که بر او وارد شده بود را از بین برد.
ازآنجاییکه ما شبیه خداوند و از فرزندان او هستیم به قدرت نام مسیح می توانیم لعنتهایی که ندانسته با رفتارو کلام بر زندگی خود وارد کرده ایم را از بین ببریم . راه رهایی از آنها توبه، ابطال و جایگزینی می باشد. باید حرفی یا حرکتی را که انجام داده ایم به حضور خداوند ببریم و بگوییم خداوندا من ندانسته این کار را انجام داده ام طلب بخشش میکنم پدر.
ابطال: دعا میکنیم خداوند تاثیرات منفی این حرف یا کلمه من را از بین ببر .
جایگزینی: خدایا برکتت را در زندگی من جاری کن.
برکات و لعنتها هر دو متعلق به جهان نادیدنی هستند. برکات نتایج مفید به بار می آورند مثل: سرافرازی، سلامتی ، ثمرآوری، کامیابی مالی، وتاثیر لعنتها بر زندگی ها: سرافکندگی، بیماریهای فکری و بدنی،فقر، از هم پاشیدگی خانواده، افسردگی و ... می باشد.
گاهی جملات یا کلماتی که ادا می شوند نباید با کلمه لعنت آغاز شوند کلمات منفی
که هرروز به زندگی خود وارد می کنیم راه را برای برکت خداوند می بندیم .مثل : من
نمی تونم، من آخرش دیوانه میشم، خسته ام، من بچه دار نمیشم، من از پس مخارجم بر
نمیایم، شانس منه و...در کل کلماتی که تنفر یا اوج ناسپاسی مارا بیان کنند.
روحیات ما با گفتن کلمات تغییر پیدا می کند، روحی که با گفتن کلمه ای در لحظه
بر ما مستولی می شود بستگی به زبان ما دارد .روح مرگ انسان را به طرف خودکشی یا
مرگ زود هنگام می کشاند . ما باید مراقب کلمات خود باشیم ما حتی حق نداریم به
شیطان نیز لعنت بفرستیم چرا که او یکی از آفریده های خداست و زمانی فرشته مقرب
خداوند بوده و او را خدمت می کرده است.
این دعای روزانه ما ایمانداران باشد که " خداوندا می خواهم مجرای برکتها
باشم، کمکم کن سخنانم ، سخنان حیات باشند نه سخنان مرگ و لعنت."
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر