آیا معیارهای خوشبختی از نظرما با معیارهای خدا یکی است؟

نوشته شده توسط: نداعطایی

یکی از مهمترین و زیباترین موعظه های عیسی، موعظه سرکوه یا همان راز خوشبختی می باشد. از آنجاییکه خدا ناگفته از آرزوها و تمایلات ما اطلاع دارد در اولین گفته های خود به این موضوع می پردازد در این باب عیسای مسیح به خوش بحال هایی اشاره می کند که راه رسیدن به شیرین کامی می باشند وقتی متی باب 5 را می خوانیم متوجه می شویم که خوشبختی از دید خدا با تعریفی که ما از آن داریم  تفاوت بسیار دارد. از نظر ما انسانها کسیکه دارای خانه، ماشین، خانواده، حساب بانکی، منزلت اجتماعی و.... باشد، خوشبخت محسوب می شود.

 در حالیکه معیارهای خدا با این تصورات متفاوت است. به همان اندازه که ما از دید انسانی به موضوع نگاه می کنیم، خدا از بُعد روحانی به آن اهمیت می دهد. در زیر به تعدادی از این خوشابحال ها و اینکه در زندگی امروز چگونه با آنها درگیر هستیم می پردازیم:

در متی5: 3 می گوید:" خوشابحال آن ها که نیاز خود را به خدا حس می کنند زیرا ملکوت اسمان از آن ایشان است." در این آیه توصیه می شود که خودمحور نباشیم، باید این باور زندگی ما باشد که بدون خدا در زندگی قادر به انجام هیچ کاری نیستیم. ما همانند دستگاه برقی گرانقیمتی هستیم که اگر  الکتریسیته درون ما  جریان نداشته باشد، قادر به حرکت نیستیم. این جریان برق در ما همان حضور خدا در زندگی هایمان می باشد.

در موعظه 5: 4 می گوید: " خوشابحال ماتم زدگان، زیرا ایشان تسلی می یابند." اشاره آیه به کسانی نیست که لباس مشکی می پوشند و در حسینیه ها زنجیر می زنند وبه گریه زاری می پردازند.  او توصیه می کند که نسبت به اتفاقات اطراف خود بی تفاوت نباشیم، امروزه ما شاهد جنگهای زیادی در دنیا هستیم، مهاجران زیادی که برای نجات جان خود وفرزندانشان پشت مرز کشورهای دیگر گرفتار شده اند. محیط های زیستی که در شُرُفِ نابودی هستند و..... ما برای این اتفاقات و همدردی با هم نوعان خود باید ماتم بگیریم و برای دنیایی که خداوند به ماهدیه داد ولی انسانها با آن چه می کنند.

عیسی مسیح در 5: 5 می گوید:" خوشابحال فروتنان، زیرا ایشان مالک تمام جهان خواهند گشت." یکی از الگوهای فروتنی در زندگی ما خودِ عیسای مسیح می باشد. او باشستن پاهای شاگردان خود به آنها یادآوری کرد که در این دنیا هیچکس از دیگری بالاتر نیست. هنگامیکه خداوند پاهای شاگردان خود را می شوید؛ ما انسانها برای یکدیگر چه باید بکنیم در حالیکه در زندگی دنیوی خود درگیر عنوان ، پست و غرورهای کاذب هستیم. این آیه اشاره مستقیم به ما ایمانداران نیز دارد که همیشه فروتن بوده و مغرور به منتخب بودن خود نباشید وبه خود یادآور شوید که شیطان نیز روزی فرشته مقرب خدا بود که با غرور بیجای خود نزول کرد.

او در ادامه 5: 6 می گوید:"خوشابحال گرسنگان و تشنگان عدالت، زیرا سیر خواهند شد." اگر این آیه را با عدالت در دنیایی که زندگی می کنیم تطبیق دهیم به ناعدالتی های وحشتناکی می رسیم. دنیای امروز درگیر پارتی بازی، حقه و کلک شده است. چه بسیار انسانیت هایی که به دلیل حفظ موقعیت های اجتماعی زیرپا گذاشته می شوند و غافل از این هستیم که خدا از بی عدالتی متنفر است.ولی این آیه یادآوری می کند که به زودی همگی زیر عدالت عیسای مسیح قرار خواهیم گرفت.

"خوشابحال آنان که مهربان و باگذشتند، زیرا از دیگران گذشت خواهند دید." این  متی 5: 7 است که به مهربانی اشاره می کند. چه مهربانی بزرگتر از کاری که خودِ خدا برای انسانها کرد. او در لباس انسان(عیسی مسیح) به روی زمین آمده، در طویله به دنیا آمد و سی سال همانند انسانهای عادی سختی کشید چون نیت سازندگی داشت. عیسی برای این مهربانی کردن، جانِ خود را قربانی داد اوچنین انتظاری از ما ندارد شاید در مقابل این همه مهربانی، کمترین کار این باشد که گوشه ای از زندگی دردمندان را بگیریم و بدانیم که پدر می بیند  و او برکت را به زندگی های ما می دهد.

درخوشابحال بعدی 5: 8 می گوید:" خوشابحال پاکدلان، زیرا خدا را خواهند دید." کلامی که امروز در دست ما می باشد؛ با الهام روح القدس با ما به راحتی حرف می زند . ما با خواندن کلام شروع به پاک شدن می کنیم و به خدا نزدیک شده و معاشر با خدا می شویم. اگر کلام را می خوانیم و چیزی از آن متوجه نمی شویم، بدانیم که خدا از درون ما را پاک می کند تا حضور خدا را درک کنیم.

در متی5: 9  می گوید:" خوشا بحال آنان که برای برقرار صلح در میان مردم کوشش می کنند، زیرا ایشان فرزندان خدا نامیده خواهند شد." زمانیکه بین انسان و خدا فاصله افتاد این عیسای مسیح بود که برای برقراری صلح و ارتباط پدر و فرزندی بروی زمین آمد وآن رابطه ی خراب شده را برای ابدیت و بهشت از نو ساخت.

و آخرین خوشا بحال که می گوید:" خوشابحال آنانکه به سبب نیک کردار بودن آزار می بیند، زیرا ایشان از برکات ملکوت آسمان بهره مند خواهند شد." وقتی فرزند خداوند می شویم مانند این است که در دنیا برخلاف جهت آب شنا می کنیم و قانون های دنیا برایمان بی اهمیت می شود ممکن است به این دلایل؛ مورد بی مهری دیگران واقع شویم ولی به یاد داشته باشیم که به نیک بودن توصیه شده ایم و پاداشی بس بزرگ نزد خدا داریم .

فراموش نکنید که هیچ کدام از این خوشابحال ها بدون کمک و هدایت روح القدس از ما ساخته نیست. لازم نیست جار بزنیم که مسیحی هستیم این رفتار متفاوت ماست که تک بودن ما را هویدا می سازد ما نمک جهان و نور همان شهری هستیم که بالای تپه ای بنا می شود پس با ایمان می توانیم در خداوندمان بدرخشیم .