سرزمینی که امروز مورد اختلاف طرفین است ، برای سه دین اسلام ، یهود و مسیحیت مکانی مقدس است. این سرزمین کوچک بنا به متن کتاب های دینی ، ارض موعود و محل زندگی قوم یهود ، محل تولد و زندگی عیسی مسیح و قبله گاه اول مسلمانان وبه اعتقاد مسلمانان محل معراج(!) محمد خطاب می شود.
بنا به متن کتابهای دینی در زمان تولد و زندگی عیسی ، ساکنین این سرزمین همگی از قوم یهود بودند. سالها بعد پس از قبول مسیحیت توسط امپراطور روم شرقی ، این منطقه به تصرف مسیحیان درآمد.
در زمان حکمرانی عمر خلیفه دوم ، مسلمانان عربستان در ادامه کشورگشایی مذهبی خود ، علاوه بر ایران به مصر و فلسطین کنونی لشگر کشی کردند. پس از فتح این سرزمین و مهاجرت اعراب به آنجا ، مسیحیان نیز که به این سرزمین ارادت داشتند برای بازپسگیری آن دست به کار شدند.
که نتیجه این نزاع ، قرن ها جنگ مذهبی میان مسیحیان و مسلمانان بود که آن را به نام جنگ های صلیبی می شناسیم.
در جریان ناآرامی های این منطقه یهودیان آواره شدند و به آسیا و اروپا مهاجرت کردند. گرچه جنگهای صلیبی پایان یافت اما وجود اماکن مقدس یهودیان و مسیحیان و مسلمانان که گاه و بی گاه مورد تخریب و تعرض واقع می شد ، آتش این نزاع را زیر خاکستر روشن نگاه می داشت.
کمتر از یک قرن پیش گروهی از نسل های بعدی قوم یهود به سرزمین مقدسشان بازگشتند و اقدام به خرید زمین های این منطقه از اعراب فلسیطینی کردند. با گسترش وسعت زمین های خریداری شده ، یهودیان مبادرت به تاسیس کشور اسراییل نمودند. این اقدام که خشم اعراب مسلمان را در پی داشت دو طرف را رو در روی یکدیگر قرار داد. و این است که ما امروزه شاهد کشتار زنان وکودکان بیگناه هستیم وسازمانهای حقوق بشر در مقابل این همه بیرحمی و کشتار ساکت مانده اند.
به امید برقراری صلح و دوستی و در جای جای این کره پهناور