۱۳۹۳ مرداد ۱۰, جمعه

بی توجهی جهانی به اوضاع مسیحیان عراق در پی بحران غزه


 سکوت و بی تفاوتی بی سابقه جهان در مقابل آزار و نسل کشی مسیحیان در عراق و سایر نقاط خاورمیانه، جنگهای بیشتر و نا امنی گسترده تری را در دنیا نوید می دهد و می تواند در دراز مدت پیامدهای سنگین تری داشته باشد.

خاورمیانه این روزها آبستن حوادث متعددی است. در یک طرف گروه دولت اسلامی عراق و شام موسوم به "داعش" دست به جنگی آشکار بیش از همه با مسیحیان عراق زده است و با وقاحت از آنها خواسته یا به زور مسلمان شوند یا خانه خود را ترک کنند یا آماده مرگ شوند. در طرف دیگر ارتش اسرائیل و گروه فلسطینی بنیادگرای حماس نیز جان نزدیک دو میلیون ساکن غیر نظامی درمرز اسرائیل و مصر را بازیچه سیاست بازی و قدرت طلبی خود کرده اند و هر روز عده ای بسیار از زنان و کودکان کشته می شوند.

برخورد دوگانه جهانیان با این دو موضوع دلخراش و غیر انسانی که هردو مصداق بارز کشتار و نسل کشی محسوب می شوند بسیار عجیب به نظر می رسد. توجه بسیار زیاد رسانه ها و سیاستمداران دنیا به موضوع گرفتاری غیرنظامیان در جنگ غزه همزمان شده است با بی توجهی مطلق به وضعیت مسیحیان در عراق که با شدیدترین حملات و تهدیدات از سوی گروه بنیادگرای اسلامی داعش روبرو هستند و مجبور به ترک خانه و کاشانه خود زیر فشار آنها شده اند.

به گفته رادیو فرانسه، فرمان داعش برای ارعاب و مسلمان کردن مسیحیان که فرار آنها را از موصل به همراه داشت، واکنش‌های چندان جدی و محکمی را در جهان غرب برنیانگیخته است. در مقایسه، اروپاییان تاکنون به فاجعۀ غزه حساسیت 
بیشتری نشان داده‌اند. با اینحال به باور یک کارشناس مسائل خاورمیانه، «وحشت و فرار مسیحیان شرق می‌تواند در درازمدت پیامدهای سنگین‌تری داشته باشد و حرکت‌هایی با الهام از جنگ‌های صلیبی ایجاد کند.»

رادیو فرانسه همچنین به واکنش ضعیف جهان درباره مسئله فشار به مسیحیان عراق می پردازد و می گوید: "ژان کریستف کامبادلیس"، دبیرکل حزب سوسیالیست فرانسه در نامه‌ای به سازمان ملل متحد نوشته که چندین سال است در خاورمیانه اقلیت‌های مسیحی قربانی تحولات کشورهایی شده‌اند که خود با انقلاب و جنگ داخلی درگیر بوده‌اند. دیروز مصر و سودان، سپس سوریه و اکنون عراق و کشتارهایی که در موصل رخ داده است"... او همچنین ادامه می‌دهد که "به باور من، این وظیفۀ سازمان ملل است که به یاری اقلیت‌های در خطر بشتابد".

با اینحال، آقای کامبادلیس را باید در سطح بین‌المللی شخصیتی "درجه دو" دانست. واقعیت اینست که رهبران درجه اول سیاسی واکنش چندان محکمی در قبال مصیبت مسیحیان عراق و دیگر اقلیت‌های مظلوم نشان نداده‌اند. تنها بان کی مون دبیر کل سازمان ملل بود که از "جنایت علیه بشریت" سخن گفت و البته واتیکان که علاوه بر همدردی پاپ، یک کمک چهل‌هزار دلاری برای مسیحیان موصل فرستاد.

قبل از حملۀ آمریکا به عراق در سال ٢٠٠٣، نزدیک به یک میلیون مسیحی در این کشور زندگی می‌کردند. تنها شهر موصل حدود شصت‌هزار مسیحی داشت.

چند روز قبل دولت فرانسه اعلام کرد که آماده است تا مسیحیان فراری را پناه دهد. اما برخی شخصیت‌های کلیسای کاتولیک در پاریس گفته‌اند که باید مسیحیان را تشویق کرد تا در عراق بمانند ! کاردینال شهر لیون توضیح داد که نباید با ترغیب مهاجرت، اوضاع را خراب‌تر کرد.

برخی روحانیون مسیحی معتقدند که مؤمنان باید با مقاومت در برابر متجاوز، کانون مسیحیت شرق را زنده نگاه دارند.

به گفتۀ "جواد طالعی"، کارشناس امور خاورمیانه، وضعیت کم‌سابقه‌ای که برای مسیحیان عراق پیش آمده، می‌تواند مقدمه‌ای باشد برای "جنگ‌های صلیبی" جدید. او معتقد است که نا امیدی مسیحیان عراق از بی توجهی جهانی به وضعیتشان می تواند باعث یک نوع احساس سرخوردگی شود که نتیجه ای جز رفتن آنها به مقابله به مثل با مسلمانان نخواهد داشت.

جواد طالعی گروه داعش در عراق و سوریه را با گروه بوکوحرام در نیجریه و گروه الشباب در سودان مقایسه می‌کند و نوع خشونت و وحشت‌پراکنی آنها را به یکدیگر شبیه می‌داند. به اعتقاد او باید دید که آیا رابطه‌ای ارگانیک میان این گروه‌ها وجود دارد یا خیر؟

این کارشناس مسائل خاورمیانه معتقد است که فشارهای وحشیانه اسلامگراهای تندرو و طرفداران اسلام سیاسی بر مسیحیان عراق و سوریه و نیجریه و سودان در حالی رو به گسترش است که مسلمانان در اروپا و سایر کشورهای مسیحی نشین از امنیت اجتماعی بسیار خوبی برخوردارند و حتی اگر در موارد اندکی از سوی ملی گرایان تندرو مخالفان خارجی ها مورد اهانت قرار گیرند توسط دولت و سیستم قضائی تحت حمایت قرار می گیرند.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر